Dünən Birləşmiş Millətlər Çayxanasının baş çayçısının (adını yazmıram, azərbaycanca adı pis çıxır ey, özünüz başa düşdüz də) bir bəyanatını oxudum, yadıma bir əhvalat düşdü, xeyli güldüm.
Dağlıq Qarabağda hadisələr başlayıb və hadisələrin sonu yaxşı görünmür, elə sonu da yaxşı olmadı, Allaha şükür indi yaxşılığa doğru gedir.
Elan etdilər ki, Mixail Qorbaçov televiziya vasitəsilə Azərbaycan və erməni xalqına müraciət edəcək.
Ağdamdakı hökumət adamları ilə yığışdıq birinci katibin kabinetinə ki, görək bu vurğun vurmuş nə deyəcək?
Ağdamda Zeynal Məmmədov adlı Qarabağda ağsaqqal kimi tanınan bir ziyalı vardı, rayon həmkarlar təşkilatının sədri idi. Hamımızın müəllimi, Bakı Dövlət Universitetinin professoru Cahangir Məmmədlinin böyük qardaşı idi. Ağır taxtalı kişi idi, hətta rayonun birinci katibi tanınmış dövlət xadimi və ictimai xadim Sadıq Murtuzayev öz kreslosunda onu oturtmuşdu.
İntizarla Qorbaçovun müraciətini gözləyirdik. Nəhayət, Qorbaçov gül ağzını açdı. O qədər mənasız və yuxaqulağı sulayan bir müraciət etdi ki, hamımız çaşıb qaldıq.
Zeynal müəllim qalxdı ayağa, Qorbaçova çox ağır bir söyüş söydü və sonra üzünü otaqda oturanlara tutub dedi:
- Ə, durun ə! Durun gedək görək hardan silahdan-zaddan tapıb kəndimizi-kəsəyimizi qoruya bilirik!
İndi Birləşmiş Millətlər Çayxanasının baş çayçısının bəyanatını oxuyanda yadıma Qorbaçovun müraciəti və Zeynal müəllimin söyüşü düşdü.