Fridrix Engelsin: "Korinfdə və hətta Hindistan məbədlərində qulluq edən ilk rəqqasələr və fahişələr erməni kənizləri olmuşlar"  və polyak əsilli tanınmış rus dramaturqu, yazıçısı və diplomatı Aleksandr Sergeyeviç Qriboyedovun: “ Əlahəzrət, ermənilərin mərkəzi rus torpaqlarında yerləşməsinə icazə verməyin. Onlar elə tayfadandırlar ki, bir neçə il yaşayandan sonra bütün dünyaya bu torpaqların ata və babalarına aid olduğunu qışqıracaqlar”kəlamından sonra ermənilər dünyada fahişəliyin və oğurluğun banisi kimi tanındılar.

Hər iki xarakterlərinin zərbəsi qonşu olaraq bizi tutub. Fahişə qadınları Azərbaycan kişilərini yoldan çıxararaq onlarla birlikdə olub, erməni südü əmib, erməniləşmiş qəddar övladlar əmələ gətirərək bizə qarşısıalınmaz problemlər yaşadıblar, qanımıza yerikləyiblər. Oğru ermənilər isə mənəvi dəyərlərimizi özününküləşdirərək, “qədim və mədəni xalq” olduqlarını isbatlamağa çalışıblar.

Əslində Azərbaycan mədəni ənənələrinin mənimsənilməsi erməni ənənəsidir və bunu ermənilərin tanınmış nümayəndələri açıqca etiraf edirlər.

Azərbaycan Respublikası Əqli Mülkiyyət Agentliyinin "Nəşrlər və prezentasiyalar" bölümündə  Agentliyin İdarə Heyətinin sədri Kamran İmanova məxsus  “Erməni (yad)el(li) nağılları” kitabında bu haqda geniş bəhs edilir:

"Hələ 1868-ci ildə erməni ədəbiyyatşünası S. Palasanyan Sankt Peterburqda erməni dilində nəşr etdirdiyi “Erməni nəğmələri” adlı kitabında yazırdı ki, “... biz hansı xalqın təsiri altında oluruqsa, onun mahnılarını da özümüzünkü hesab edirik və özümüzünkü kimi təqdim edirik". M.Nalbadyan adlı erməni müəllifi “Qədim şeir və nəğmələr haqqında” kitabında (bax. M. Nalbadyan. Əsərlər toplusu. 1-ci cild) öz növbəsində yazıb ki, ermənilərin “əksər musiqi və nəğmələri türklərdən (azərbaycanlılardan) götürülüb. Mən ermənilərin yaşadığı bir çox yerlərdə olmuşam. Həmişə təmiz ermənicə olan bir şey eşitmək istəmişəm. Təəssüf ki, bu günədək mən buna nail olmamışam”.

 

"Unutamısınıza, yadınıza gələr. Ermənistan mədəniyyət naziri Azərbaycanın qədim milli rəqslərindən olan “Köçəri”nin erməni milli dəyəri kimi qeyri-maddi irs siyahısına daxil edilməsi üçün YUNESKO qarşısında məsələ qaldırmışdılar. Bu oğurluq yeni deyildi. ermənilər Azərbaycanın “Sarı gəlin”, “Süsən sünbül” və onlarca digər xalq mahnılarını, “Yallı”, “Vağzalı”, “Köçəri”, “Uzundərə”, “Mirzəyi” rəqslərini, qədim musiqi alətlərimizi (tar, balaban, zurna), hətta məşhur Azərbaycan bəstəkarlarından Üzeyir Hacıbəylinin, Qara Qarayevin, Fikrət Əmirovun əsərlərini, eləcə də müasir bəstəkarlarımızın mahnılarını erməni nümunələri kimi təqdim etməyə cəhdlər göstərirlər. Erməni musiqi plagiatı pirat diskləri vasitəsilə yayılaraq MDB hüdudlarını çoxdan aşıb. Misal üçün, ABŞ-ın Los-Anceles şəhərində “Parseqyan-Rekords” tərəfindən buraxılmış “Klarnet və zurna” erməni CD-ni göstərmək olar. Erməni plagiatının sxemi ənənəvidir: klarnet və tütəkdə ifa olunan 14 kompozisiyada ön planda erməni ifaçılarının adları çəkilir, Azərbaycanın 12 müəllif əsərindən və folklor musiqisindən ibarət kompozisiyanın mənşəyi haqqında isə heç bir məlumat verilmir. “Şərur yallısı”, “Köçəri”, “Bənövşə”, “Fuadı”, Zabul rəngi”, İbrahim Topçubaşovun “Söz olmasaydı” və başqa əsərlər bunların sırasındadır. Plagiatçılar öz “oğurluqlar”ını “Armenians Best...” ümumi adı altında, yəni ən yaxşı erməni nümunələri kimi “möhkəmləndiriblər.”

"Erməni plagiatının həmin o prinsipləri, elə burada Rusiya internet–mağazaları tərəfindən təklif olunan disklərdə də öz əksini tapıb. D. Qasparyanın, S. Asaduryanın və başqalarının tütəkdə ifalarının müxtəlif kolleksiyaları və bunların arasında “Ermənistanın göz yaşı: tütək səsi” və “Erməni tütəyinin sehri” və s. disklər də vardır. Pirat CD-də göstərilmiş 8 kompozisiyanın adları aşaığıdakı kimi verilib":
“Qayıqçı”, “Günüm, günəşim olarsan sən”, “Uca dağlar”, “Tutam yar əlindən, tutam”, “Bir çiçək gibi”, “Allı durnam”, “Yelli yaş”, “Qırmızı gülüm soldu”. Azərbaycan və ya türk musiqi nümunələri olan bu mahnıların heç birinin mənşəyi göstərilməyib.
 
 Adalet.az xəbər verir ki,  ermənilər növbəti oğurluğa imza atıb.
Ötən gün ermənilər İrəvan küçələrində “Şələqoy” (Şalaxo) rəqsi edərək, görüntüləri sosial şəbəkələrdə paylaşıblar.
Xatırladaq ki, “Şələqoy” (şələ daşıyanların rəqsi) qədim Azərbaycan rəqslərindən biridir. Gürcüstanda “Şalaxo” adı ilə tanınır. Bəzi mənbələrdə müştərək rəqs kimi də göstərilir.
P.S. Sonra da dünya bar-bar bağırır ki, niyə azərbaycanlılar erməniləri əzir...Biz onları daha əzmirik, indən sonra çalışacağıq ki, onlar "ən yaxşı erməni” olsunlar.

 Əntiqə Rəşid