Köməkçi səhər-səhər girir otağa, görür Makron bərk dilxordu, heç saçını-başını da daramayıb, pəjmürdə halda oturub.  Ürək-dirək vermək üçün deyir:

- Cənab prezident, xanımın dünənki şilləsindən dilxor olmusuz, boş verin, bizim arvad da hərdən məni döyür.  

Makron:

- Ona görə yox. Gecə yenə sözümüz çəpləşdi, dava-dalaş düşdü. 

- Sonra noldu?

- Sonrası necə olacaq, dizin-dizin gəldi  yanıma.

- Dizin-dizin gəldi? Üzr istədi?

- Sən də zəhləmi tökmə, nə üzr? Gəldi ki, çıx  çarpayının altından.