Kəmalə Abiyeva: Darıxdım...

Darıxdım anidən,
səbəbini bilmədən.
Məsələn, bir azca qar yağsaydı,
bir azca hava qızsaydı - deyən,
havasını tapmayan kimi darıxdım.
Bir içim su, bir udum havaya möhtac kimi,
Bir parça çörəyə ac kimi darıxdım.
Ürəyimdən keçənlərə susmaq,
susa bilməmək qədər darıxdım.
Sakitcə ağac altda oturmaq,
Gözün görənə baxmaq arzusu,
Getməyə bir yerin,
anlayacaq biri yoxdu duyğusu,
səhər həsrəti,
gecə uyğusu qədər darıxdım.
Ölənlərlə ölmək,
Qalanlarla yaşamaq qorxusu qədər
darıxdım...
Digər Xəbərlər

“Bu evin ürəyi atam idi...” – Əlisəmid Kürün oğlundan kövrək paylaşım

İki vətəndən biri… - Pərvanə BAYRAMQIZI yazır

Son arzu - Tərlanə Yaqubqızı yazır
