Bir aya yaxındır ki, «Neftçi» baş məşqçisiz qalıb. İki məşqçi tapmışdılar – biri «Şerif»in ukraynalı çalışdırıcısı,  o da hərbi mükəlləfiyyətli olduğu üçün Bakıya gəlişi alınmadı. Biri də «Kuban»ın məşqçisi, o da  o qədər  şərt qoydu ki,  özü ilə də   bir «ZİL -130» məşqçi gətirmək istədi və təbii ki, yüksək də maaş, o da baş tutmadı.

Klubların Avropa çempionatı da başladı, amma hələ də  «Neftçi» başsız qalıb.

Belə getsə, «Neftçi»nin  futbolçuları  gərək çıxa Xoşqədəm xanımın  «Səni axtarıram» verilişinə, məşqçi  axtarışına.

Şabanın bir  filmi var, basketbolla bağlıdı. Afrikalı oyunçu axtarırlar, Şaban gedir  üz-gözünü, əl-ayağını   qaraldır və gəlir. Bəh-bəhlə qəbul edirlər. Hamıdan da yaxşı oynayır.  Yadımdan çıxıb, gərək ki, tualetdə  çişş edəndə görürlər ki, afrikalı deyil, döyüb-qovurlar.

Görürsünüz, De Byazinin  ətəyindən  necə yapışmışıq? Onun yerində  bir azərbaycanlı məşqçi  olsaydı, indi  çoxdan təpə-qapaz eləmişdik.

Yadıma düşmüşkən, «Qarabağ» komandasına 60-70-ci illərdə əslən gəncəli olan Elxan Cavadzadə adında  bir məşqçi gəldi. Və ağıllı  futbol gətirdi, elmli futbol gətirdi, sistem gətirdi. Onacan  əsasən «bey-beqi» - güc  futboluydu. Cavadzadə  Ağdama gələnəcən Gürcüstanın hansısa  komandasında oynayırdı. Bilirsiniz, gürcülər onun adını necə gürcüləşdirmişdi. Siyahıda belə yazırdılar  və belə də çağırırdılar: Cava Elxandze.

Deyirəm bəlkə   Samir Abbasov da familiyasını  dəyişsin, yazsın: Desam don Abas. Bəlkə yenidən yalvarıb gətirdilər «Neftçi»yə.