Bəzən

heyrət doğurur,

Bəzən

təəssüf...

Bəzən də

sinəndə

ürək boğulur...

İllərlə

düşündüyünü,

xəyal etdiyini -

Gəzəndə

və görəndə-

Ruh səksənmir...

Həmin andaca

hər şey

ilğım kimi yox olur...

Sən də anlayırsan ki,

Onun üçün heç kimsən!

Deməli

"Mənim heç kimliyimdən"

Yalnız kədər tox olur!..

Bu acı bir gerçək-

Susdu keçmiş,

bitdi gələcək...

Ürəyimlə

Kədəri yemliyirəm...