Qadın dünyası  

Qadının birinci və sonuncu arzusu gözəl, məlahətli görünməkdir, sevilmək­dir. Bu cəhdi heç bir kişi kinayə ilə qarşılamamlıdır, dodaq büzməməlidir. Ərə getməmiş qız tayfası uşaqkən kuklasını oynadır: ona əlvan don biçir, qırmızı yaylıq örtür və bələyir, laylay çalır. Bununla o özündən asılı olmadan gələcək analıq duy­ğu­larını yaşayır. Qızlar məlahətli görünmək axtarışında ifrata varmamalı, süni vasi­tə­lərə əl atmamalıdır. Mənliyini itirməməklə yeniliyi qəbul etməli, dövrün tələb­lə­rilə ayaqlaşmaldır. Qadın ərini əvvəlki məhəbbətilə sevməlidir, bunu davranışında bü­ruzə verməlidir, bununla o, İlahi tipli əxlaqi ilə öyünməlidir. Əgər şöhrətlidirsə be­lə, ailə borcunu itirməməlidir. Bu baxımdan azərbaycanlı qadınlar avropalı xa­nım­lardan tamamilə seçilirlər.

İnsanlarda: kişilərdə və qadınlarda əxlaq – davranışı daima problem olmuş­dur, uzun yol keçmiş, monoqamiya (təknigahlılıq) əsas aparıcı stimul olmuşdur, ib­tidai insanlarda qarışıq kişi – qadın münasibətləri inkişaf etmiş, insan öz növlərini də­yişmək nəticəsində meydana gəlmişdir.

İbtidai insanlarda kişi – qadın münasibətləri ideal deyildi, hər iki cins intim bağ­lılıqda tam sərbəst idilər... Uşaq onu dünyaya gətirən anaya – nəsil anaya görə ta­nınırdı. Çox sonralar cinsi əlaqələr qrup şəklində meydana çıxdı, ailələrin yaran­ması üçün monoqamiya forması cəmiyyətlərə sirayət etdi. Beləliklə, Məhəbbət məf­humu ortaya çıxdı, iki müxtəlif cins qarşılaşdı, bir-birinin gözlərinə baxdılar, hər ikisinin gözlərindən yaş süzüldü, vücudları titrədi. Məhəbbət ailələri bir-birinə bağladı, ünsiyyəti daha da möhkəmləndirdi.

Əsrlər keçir, ailələr münasibətlərində qeyri – normal davranış adətlərinə yi­yə­lənirdilər. Belə ki Qədim Misirdə faraonlar sülaləsində qan qarışdırıcı əlaqə (İnt­sest) geniş vüsat aldı, faraon kişi doğma bacısı ilə evləndi, bununla qanın təmiz­liyinə “nail” oldu – tamam absurd hərəkət!

Tarixdə ad qazanan Spartada əxlaqa başqa cür baxırdılar, onlar intim mə­sə­ləsində tam sərbəst davranırdılar və onunla öyünürdülər ki, guya bu yolla igid uşaq­lar doğulular. Halbuki fahişəlik baş alıb gedirdi. F.Engels yazırdı ki, fahişəlik ilk dəfə Ermənistanda Anait dini məbədində yaranmışdır (məncə, bu fakt oxucular üçün maraqlı olmaya bilməz). Bu əxlaqsız izlər bu gün də erməni qadınlarının xa­rak­terində yaşamaqdadır. Rahibələr fahişəliklə qazandıqları pulla məbədlərin xər­cini ödəyirdilər! Qadın ləyaqətinə seksual acgözlüklə yanaşmaq, hansı vasitə iləsə “ha­rassment”, yəni əldə etməyə çalışmaq eybəcərlik deyilmi? Təəssüf ki, bəzi və­zi­fəli məmurların, imkanlı biznesmenlərin adları aktrisalarla hallanır və bu, giz­lə­dilmir. Xüsusilə, oxuyanlar – xanəndə xanımlar intervyularində etiraf edirlər ki... Ərin­dən ayrılmağını, bir uşağı ilə yaşadığını fəxrlə dilə gətirirlər. Cəmiyyət belə qadınları yaxşı qarşılamır. Belələri şərəfsiz həyatını şərəfli ölümlə güdaza verər­lər!..

Unutmayaq ki, belə tipli qadınlar ailə tərbiyəsindən çox uzaqda dayanırlar, onları kiməsə ərə getmək hissi daha çox maraqlandırır. İnsanlar bu barədə düşü­nür­lər, onlar heç də tikan kolundan quşüzümü yığmırlar!

Unutmayaq ki, hər bir “yaxşı” ağac meyvə yetişdirir, barlı ağac acı məhsul gətirməz. Bağban belə ağacları kəsir odda yandırır. Ailədə belə “cızığından” çıxan qız­ları vaxtında tərbiyə etmək gərəkdir, sonra onlar təmiz, valideyn nəzarətilə bo­ya-başa çatan bir oğlanı bədbəxt edir, yanıldığının ömrü boyu əzabını yaşayır. Bu ba­xımdan Şərq ailəsinə yalnız qibtə etmək lazım gəlir, ata-ana sədaqətli qadın ol­maq, namuslu ana olmaq naminə övlad böyüdürlər. Oxuculara bəlli olmaya bilməz ki, Rusiya bu məsələdə hələ də “axsayır”, ərini dəyişmək problem yaratmır. Mə­sələn, Rusiyanın Şimal bölgəsində “çukçalar” adlı xalq yaşayır. Qadınları (qızları nə­zərdə tuturam) ilk nigah gecəsi buna “zivaf” gecəsi deyirik – bəyin razılığı ilə baş­qa bir kişilərlə intim münasibətdə olurlar. Çukca ailəsinə qonaq olan şəxs o evd­ə gecələyəndə ev sahibinin qadını ilə intim münasibətdə bulunur. Bu adətlə on­lar – ailələr qonağın xidməti hesabına qanın təzələnməsi baş verir. Təəssüf ki, bu eybəcər, ikrah doğuran adət hələ də yaşamaqdadır...

Kişilərin qadın məxluqundan istəyi təbiidir, özünə həmdəm axtarır və sual həmişə onu düşündürür, cavab axtarmağa çalışır. O sualdır ki, qadınlar “düzəliş” edəcəklər – əminəm! Və qadınların kişilərdən istəyi nədir? – ürəklərindən keçə­cək­dir – buna da əminəm!

Mən isə israrımda qalıram: əgər kişilər qadınlardan razılıq hissi ilə davra­nır­sa, ünsiyyət bağlayırsa, məncə, ümumi razılığa gəlmək olar. Ötəri onu deyərdim ki, qadınlar müəmmalı şəkildə istərlər kişi xasiyyətcə sərt (amansız deməzdim), dön­məz, inadkar olmasın, onun göstərişlərini (əmrini deməzdim) yerinə yetirsin, bir sö­zünü “iki “eləməsin, istəklərinə hörmətlə yanaşsın. Mağazaya girəndə barmağını hara uzatsa, o əşya alınsın, bir şərtlə evdə söz – söhbət getməsin, “sənin yüksək zöv­qünə həmişə inanmışam”, – pıçıldasın, əlindən tutub divanda otuzdursun, tele­vi­zorda kanalı dəyişdirsin! Rəqqas qadındırsa: “Yadındamı toyumuzda necə oy­nayırdım, elə sənin özün də qəşəng rəqs eləyirdin!” – sözlərdən, təriflərdən məm­nunluq duyulsun. Qadın sarı rəngli xalatının yaxasını düymələsin, kişinin üzündəki narazılığı görməməzliyə vursun. Kişidən eşitdiyi: “Sarı rəngdən xoşum gəlmir, ya­dıma payız fəsli düşür” sözlərini gülərüzlə qarşılasın. “Unutma  ki, toyumuz pa­yız­da olub!” Kəlmələrinə cavab olaraq ayağa qalxıb mətbəxə keçsin, çay tədarükünə hazırlaşsın. Qadınlar belə “sözəbaxan” kişiləri daha çox sevirlər və yataq üçün da­rıxılar...

Qadın ovqatının şirin və kövrək məqamında yataqdan qalxdı, otaq solğun işıq­da çapalayırdı, qəndillər səhər üçün darıxırdılar. Kişi siqaret sümürmək üçün özü­nü kökləmişdi. Baxışlarını pəncərəyə dikmişdi, qulağına bayırda ağaclarda hey budaqlarını dəyişən sərçələrin civiltisi dəyirdi, onların tez oyanmasından narahatdı. Deyəsən, elə qadını da nigarandı, kişisinə yorğun həvəslə baxır, nəsə suallar ver­mək istəyirdi. Kişinin ürəyindən o keçirdi qadını onu ən yaxşı gözündə görsün. Hə­yatını bağladığı qadının qəhrəmanı olsun. Bəlkə də xanımı ondan hər barədə üs­tündür, elmi işçidir, vəzifə daşıyır və ilaxır. Bir şərti də unutmasın – qadını üs­tünlüyünü ərinə hiss etdirməsin.

Kişinin məxsusi planları var: oğlu təkdir, tək böyüyür, ancaq belə olma­malıdır, baxmayaraq xanımı hələlik ikinci uşaq istəmir, ürəyindən keçən odur ki, qı­zı dünyaya gəlsin. Qış ərəfəsində qoca anasını yanına – şəhərə gətirmək arzusun­da­dır, qadını onun planına maneçilik törətməsin. Axı, gəlinlər qayınanaları ilə sə­mi­mi “düşmən” olurlar. Kişi, ümumiyyətlə, qadınlardan kişilərə qarşı hörmət gör­mək istəyir və bunu onların mənəvi və fiziki borcu hesab edir. Bu, təkcə onun is­təyi deyil, bütün kişilər öz qadınlarından hörmət – izzət görmək əzmindədirlər. Bu, ki­şiləri işlərində daha böyük uğurlara həvəsləndirər. Unutmamalı ki, qadın xeyir – dua­sı mühüm stimuldur kişilər üçün.

Qadınlar kişilərlə söhbətində çox hallarda “eqo”ya üstünlük verirlər. “Mən hər qadından deyiləm”, “Mən öz yerimi bilirəm”, “Mən ərimin qılığına girməyi se­virəm”i dillərində cücərdirlər. Bu vərdiş heç də xoşagələn deyil. Kişilər o qa­dınlarla razılaşır ki, “Mən” yox, “Biz” ifadəsini işlətsinlər: “Biz birgə tamaşaya bax­dıq”, “Biz ev işlərində bəzən şərik oluruq”, “Biz yataqda keçmişə qayıtmağı sevi­rik” və sair sözləri kişilər qulağına alanda fəxrlə düşünürlər, hiss edirlər ki, hə­yatda tək deyil, yanında böyük qüvvə vardır. Bir həqiqətdir ki, qadın kişini göylərə ucaldan varlıqdır, o, yalnız yataq xanımı deyil, enerji mənbəyidir!

Kişilər qadınlarının, onun rəfiqələrinin, tanışlarının birgə ünsiyyətini sev­mir­lər, onlar giley etməyi, xırda məişət narazılıqlarını “xırdalayır”, kənara çıxırlar, hət­ta müqayisələr aparırlar ki, mənim ərim belə kişidir, qazanandır, alıb – gətirən­dir və ilaxır. Bu isə qadını ərindən soyumaq dərəcəsinə gətirə bilər. Bu, eyni za­manda kişiləri sevdiyi qadından uzaqlaşdıran bir səbəb də yaradar...

Bu söhbətim nə dərəcədə qadınların xoşuna gələcək – deməkdə çətinlik çəkirəm. Amma istərdim qadınlar kişilərinə nə istədiyinə müsbət yanaşsınlar.

16.07.2024