Bəhmənlidə bir pinəçi Vaqif vardı və ömrü boyu əlinin qabarı, alnının tərilə yaşamışdı! Oğlu da Qarabağ uğrunda gedən döyüşlərdə qəhrəmancasına şəhid olmuşdu və heç vaxt bu addan istifadə etməmişdi.

O , dünən Allahın dərgahına gedib, şəhid balasına qovuşdu. İndi həm özü rahardır, həm də ruhu!  Biz uşaq olanda  topumuz  yırtılanda onun yanına gedir, o da topumuza yamaq vurar, amma pul almazdı.

Göy üžü kimi təmiz, bulaq suyu kimi duru  Vaqif qardaşımıza Allahdan rəhmət diləyir,  " yerin Cənnət olsun" - deyirik!!!

Emil Faiqoğlu