Bir gün rus elitası bir məclisdə Stalinə sual verir ki, necə olur ki, rus xalqı ac-yalavac yaşayır, amma gürcülər, ermənilər, azərbaycanlılar kefi kök.
Stalinin kefinin kök vaxtına düşür, deyir indi izah edərəm.
Tapşırır böyük bir sinidə plov gətirirlər.
- Uzunluğu bir metr olan üç qaşıq da düzəldib gətirin.
Əmr yerinə yetirilir. Qaşıqları da gətirirlər.
Verir ruslara, deyir indi bu plovdan yeyin. Nə qədər edirlər təbii ki, yeyə bilmirlər, plov tökülür yerə.
Deyir, indi qalxın və məclisdəki gürcünü, azərbaycanlını və ermənini oturdurur sininin yanında, qaşığı da verir onlara və deyir, yeyin.
Bir-birlərinə baxırlar, o qaşıqla yemək mümkün deyil.
Azərbaycanlı qaşığı plovla doldurub uzadır erməniyə:
- Kirvə, bir dad görüm.
Erməni plovdan dadır, öz qaşığını da doldurub uzadır gürcüyə:
- Qatso, nuş olsun.
Gürcü də onlar kimi əlindəki qaşığı plovla doldurub uzadır azərbaycanlıya:
- Bico, sənin də ağzın bir dada gəlsin.
Beləliklə, bir sini plovu yeyib qurtarırlar.
Stalin deyir:
- Gördünüz,onların kefi niyə kökdü, çünki bir-birlərini dolandıra bilirlər.
Və elə belə idi. Bu üç xalq adam balası kimi yaşayırdılar. Amma ermənilər adam balası olmadıqlarından onun-bunun da küyünə gedib həm bizə, həm də gürcülərə kəllə atdılar. Bizlərin də, gürcülərin də aşına su qatdılar, yeyib-içdiklərimizi zəhərə-zəhrimara çevirdilər. Və heç özləri də bal-yağ tapıb yeyə bilmədilər.
Baxırsınız Qarabağda bizim işğal altında olan kəndlərimizdə it damında yaşayırmışlar. Özüm Ağdamda təxminən 10-15 belə it damı gördüm. Bəlkə də çoxuydu, mən bütün Ağdamı gəzməmişəm axı.
Bizə atdıqları kəlləni də Dəmir yumruqla vurub partlatdıq və dünyada itdən düşmüş oldular.
Buyursunlar, həm bizdən, həm Türkiyədən, həm də Gürcüstandan ərazi iddialarından əl çəksinlər. Yollar açılsın, sərhədlər açılsın, yenidən, adam balası olmasalar da, qonşuların hesabına adam balası kimi yaşamağa başlasınlar.