Ayaz Arabaçı: Yaralarınıza qurban olum şəhid oğullarım..

Yolun kəndə düşəndə

bizim evə də baş çək..

Balaca bir ocaq qala həyətimizdə..

Mənim nəfəsimlə

oxşa evimizin daşını-divarını.

Əvvəlcə qapının arasından bax..

İsti-isti buğlanan

ürəyimin yarasından bax.

Bilirsən ki, çox uzaqdayam.

Məndən söz sal,

çəpərboyu qocalmış ağaclara...

Vaxtilə üstündə oturduğum

vələs kötüyünün kefini xəbər al.

Xəyala get....Fikrə dal..

Dilim söz tutmur.

Qabağına kim keçsə salam söylə.

Axşam bizdə qal,çıx evimzin damına.

Ulduzlara bax,ay işığına bir siqara yax.

İstəsən məni də soruş,

Həsən əmidən,Kamil dayıdan,

Sədəf xaladan..

Mən şəhid olduğuma görə

daha uzağam xata-baladan..

Bizə baş çək hökmən,

Baş çək bizim qocalara..

Öz atan-anan kimi bağrına bas,

qoyma ağlasınlar..

Mənim gəlməyim getdi..

Axşamlar qapının dalını bağlasınlar...