Uzun illər keçsə də onun kədərli baxışları, narahat ürəyi, çöhrəsindəki həyəcan bu gün də gözümün önündədir və yadımdan çıxmır. Yadımdan çıxmayan həm də az- az adamda olan səmimiyyəti idi.Ən qəribəsi o idi ki, qəlbinə dəysən də səndən heç vaxt inciməz, küsməzdi. Çünki onun ürəyində kin- küdurət, xəbislik ola bilməzdi. Əksinə, onun qəlbi, ürəyi sevgilər, məhəbbətlə doluydu...
Və onun haqqında keçmiş zamanda danısmaq olmur. Bilirsiniz, niyə?! Çünki o, hər gün , hər həftə, hər ay xatırlanır. Oxucularımızın ürəyini lap üzdük ey! Haqqında söhbət açdığımız ziyalı, yazıçı-publisist, jurnalist Surxay Əlibəylidir. O Surxay ki, ömrünün sonuna kimə sözə, qələm və tutduğu yola sədaqəti oldu və heç vaxt heç kimə əyilmədi. Surxay qardaşımızın axır və əvvəl sözü də Qarabağ, Ağdam idi. İnandırım sizi ki, əgər o, Ağdamın azad olunmasını görəsəydi, torpağa öpə-öpə, iməkliyə- iməkliyə- evlərinə qədər gedərdi və axırda torpağı qucaqlayıb hönkür- hönkür ağlayardı. Amma o, Qarabağı, Ağdamı geri qaytaracağımız günə inanırdı. İnanmasaydı, Qarabağla, Ağdamla bağlı yüzlərlə məqalə qələmə almazdı. Onun bir- birindən gözəl bədii- publisist yazılari, unikal kitabları onu deməyə əsas verir ki, Surxay Əlibəyli sağdır və bizim aramızdadır.Onun müxtəlif janrlı yazılarını bir nəfəsə oxumuşam.Soruşa bilərsiniz ki, necə? Çox sadə! Çünki qardaşım Surxayın bal kimi şirin dili vardı. Üstəlik də bu dilə Qarabağın şirin ləhçəsini, duzunu, istiotunu, zəncəfilini qatmışdı və eləmişdi bal...
Surxay Əlibəyli neçə illərdir ki, haqq dünyasına qovuşub.Və hər il noyabrın 5- i onun Allahın dərgahına üz və getdiyi gündür. Başqalarıni deyə ki bilmərəm, amma mənim yadımdan heç vaxt çıxmayıb. Ən azından hər gün " Quran" oxuyanda onun da ruhuna dualar edirəm.
Onun dostları hamıdan çox olub. Və həmişə də bir tikə çörəyini o, dostlarla bölüşüb.Adlarını çəkə bilərəm, amma çəkmirəm. Və bu gün həmin dostların bəziləri onu unudub, ancaq sədaqətli dostları Surxayı yaddan çıxarmayıb. Ramiz Rövşən dili ilə demiş olsaq:"... Dostları çevirdim astar üzünə, Nə yaxş ki, düşmən çıxan olmadı...". Surxay Əlibəylinin ən çox sevdiyi şairlərdən biri Ramiz Rövşəndir!
Çünki Surxay Ramizin yaradıcılığın əzbər bilirdi . Və ən çox sevdiyi şeirlərdən biri də " Qara paltarlı qadın"dır:"...Yeri, yeri , qara paltarlı qadın, Kiri, kiri qara paltarlı qadın. Bu qəbir də min qəbirdən biridi, baş daşımı , bəsdi basdın bağrına, Bütün mənə ağlayanlar kiridi, sən də kiri , qəbrim damır, ağlama..."