Əbülfət MƏDƏTOĞLU: Dondurur
(Özəl bir anın şeiri)
Mənim sığındığım bu dörd divarın
Üzü buz bağlayıb - nəfəs dondurur...
Sinəmdə ələyir ürək qübarın -
Onu da bu soyuq qəfəs dondurur...
Döymür tay qapımı əli sayalım
Qalıbdı piyada fikrim, xəyalım...
Bilmirəm heç hansı küncdə dayanım -
Məni öləziyən həvəs dondurur!..
Dörd divar içində "Ah"-dı çırağım
Kiprikdən buz damır - ağdı varağım...
Məni tərk etməyən - şıltaq qonağım -
Sükut dediyimiz o səs dondurur!..